بررسی بین‌کشوری رابطۀ کیفیت حکومت، میزان فساد و سطح اعتماد نهادی و اجتماعی

این پژوهش رابطۀ بین سطح فساد و میزان اعتماد اجتماعی و اعتماد نهادی را بررسی می‌کند. فرضیۀ مقاله آن است که حکومت‌های کارا (با کیفیت حکومت زیاد)، با کاهش سطح فساد سبب افزایش اعتماد نهادی و اجتماعی می‌شوند. برای آزمون این فرضیه از سه دسته داده استفاده شده است. این مقاله با استفاده از داده‌های ثانویه نگارش شده است. داده‌های مربوط به نبودن فساد، از داده‌های سازمان شفافیت بین‌المللی، شاخص فسادICRG، شاخص فساد مؤسسۀ رقابت جهانی و شاخص فساد برتلسمن گرفته شده‌اند. داده‌های مربوط به متغیر اعتماد، از شاخص‌های اعتماد اینگلهارت (2005) برگرفته شده‌اند و در سه دستۀ اعتماد نهادی، اجتماعی و مشارکت در نهادهای مدنی استفاده شده‌اند. داده‌های مربوط به متغیر مستقل شاخص کارآیی حکومت (شامل پاسخ‌گویی، کارآمدی حکومت، ثبات سیاسی، کیفیت مقررات تنظیمی و حاکمیت قانون) نیز از بانک اطلاعاتی پروژۀ جهانی شاخص‌های حکمرانی (WGI) به دست آمده‌اند که بانک جهانی (2007-2011) آن را انجام داده است. 43 کشور که اطلاعات آنها با توجه به سال‌های مدنظر در همۀ بانک‌های داده موجود بوده است، با استفاده از روش مقایسۀ بین‌کشوری و تحلیل مسیر بررسی شده‌اند. یافته‌های این مقاله نشان می‌دهند سطح اعتماد از کارآیی حکومت و سطح فساد تأثیر می‌گیرد. همچنین تأثیر سطح فساد در جامعه بر اعتماد به نهادهای فرهنگی بیشتر از اعتماد به نهادهای حکومتی واجتماعی و بر اعتماد اجتماعی بیشتر از اعتماد به نهادهای حکومتی است.